Het is ons tweede voorjaar hier. Afgelopen najaar plantten we 200 Fritillaria meleagris (Kievitsbloemen) in wat een bomvolle (of beter gezegd: bolvolle) stinzenweide moet gaan worden. Zo te zien voelen ze zich thuis!

• 

• 

• 

Natuurlijk wachten we vol spanning de ontwikkelingen in de boomgaard af. Karakteristieke appel- en perenbomen zijn in maart geleverd en geplant door Wico Alkema. Daarmee herstellen we de oude luister van de boomgaard. De knoppen zwellen en wij kunnen haast niet wachten op de bloesemwolken .

Maar natuurlijk zijn het de pruimen die als altijd het eerst in bloei komen. Bescheiden, sneeuwwitte bloemen tegen een strakblauwe lucht, hoe meer lente kan het worden? De boom op de foto is waarschijnlijk een Wichter, een pruimensoort die oorspronkelijk vooral in de Friese Wouden werd geteeld. Ze lijkt wel wat op de mirabellen die je in Frankrijk kunt vinden.

• 

• 

Wichters rijpen eind augustus. Dat ze rijp zijn, zie je doordat er dan roodbruine puntjes op de groengele vruchten komen. De vruchten zijn sappig en zoet. Niet te lang wachten met plukken, want dan kunnen ze zuur worden.

Op een website over streekproducten uit de Friese Wouden las ik dat de Wichter traditioneel van generatie op generatie wordt verspreid door wortelopslag af te steken. De Wichter wordt dus niet geënt, in tegenstelling tot vrijwel alle fruitrassen.

Er zijn diverse variëteiten. Fruitkenner Jan de Boer uit Boelenslaan onderscheidt onder meer het Harkemaster en het Jistrumer type.

Ik besef dat de titel van dit bericht een beetje denigrerend kan worden opgevat. Maar dat is zeker niet mijn bedoeling. Een van de leukste dingen van tuinieren vind ik het uitdelen, ruilen en krijgen van interessante planten. Ja ik ken de theorie dat je vooral geen planten moet accepteren die anderen je zomaar aanbieden: het zijn altijd notoire woekeraars. Soms zo erg, dat je de gever iets ergs zou willen aandoen als je er daarmee vanaf zou kunnen komen (van de planten dan). Dus je moet wel een beetje kritisch blijven en alleen dankbaar accepteren waarvan je weet dat je er blij van wordt.

• 

• 

• 

• 

Dankbaar ben ik voor de prachtige collectie pioenen die ik mocht uitgraven op De Pullenhof, de plek waar Matthé en ik tussen 1994 en 2019 hebben getuinierd. De pioenen verhuisden destijds al met ons mee van mijn ‘landje’ aan de rand van Utrecht. Ik denk dat ik ze zo’n 30 jaar geleden bij Peter Nijssen heb gekocht: ‘Empire State’, ‘Karl Rosenfeld’, ‘Koningin Wilhelmina’, ‘Lady Alexandra Duff’ en ‘Mme Calot’. In de loop van de tijd kwamen ze teveel in de schaduw van uitgroeiende bomen om nog goed te bloeien. En nu de nieuwe eigenaren het tuingedeelte waar ze staan, gaan veranderen, is er geen plek meer voor ze. Gelukkig heb ik een goed contact met Angèle en Hans, en ze gunden mij deze planten. En wat vind ik het leuk dat ze nu in Ternaard bij De Goudbek een plek krijgen. Met lekkere vruchtbare grond en meer licht. Ik hoop dat ze letterlijk gaan opbloeien hier.

Nog een goede tuinvriend is Fokke Zijlstra. We hadden al via FB contact voor we naar Friesland verhuisden en nu blijken we dicht bij elkaar te wonen. Hij belde vanmiddag: of we belangstelling hadden voor een partij Vinca major ‘Alba’. Nou, graag, die kunnen we hier als bodembedekker in de schaduw onder bomen en struiken goed gebruiken. Het is natuurlijk wel een flinke groeier (zie de paragraaf hierboven), dus wees niet verrast als ik binnenkort op deze plaats Vinca aanbiedt – gratis af te halen. Dat laatste is natuurlijk een grapje: Fokke dankjewel voor de mooie planten, we zijn er heel blij mee!

• 

• 

En we bleken niet de enige liefhebbers: een passerend echtpaar uit de buurt ging ook met een paar flinke pollen naar huis. We hielden natuurlijk netjes afstand tot elkaar bij de aanhanger, maar gezellig was het wel!

Via Facebook volg ik al een tijdje Kwekerij Pieters Planten in Wezep bij Zwolle. Op zoek naar mooie Corydalis soorten kwam ik deze week weer eens op Pieters website terecht. Om van te watertanden!

• 

• 

• 

Ik had Pieter al wel eens ontmoet op een plantenmarkt, maar nu moest ik er snel naartoe, voordat iemand anders deze prachtige planten voor mij zou wegkapen 😉 Via e-mail was een afspraak snel gemaakt. Gelukkig maar dat ik op de kwekerij mijn bestelling kon afhalen, alle plantenmarkten zijn de komende tijd immers geannuleerd. Pieter wees mij erop dat de kwekerij misschien lastig te vinden was, maar met een groot bord langs de weg, is de afslag naar het bospad dat naar de kwekerij leidt, niet te missen. Aan het eind van de smalle weg ligt de kwekerij, verstopt in het groen. Je hoort de wind in de bomen en vogels, heel veel vogels. Wat een mooie plek!

• 

• 

• 

Pieter was op de kwekerij aan het werk en bood mij een rondleiding, waarbij we natuurlijk op de voorgeschreven afstand van elkaar rondliepen. Ik daarbij voortdurend ‘Oh!’ en ‘Ah!’ uitroepend. Wat een prachtige collectie heeft Pieter. Hij is gespecialiseerd in bijzondere schaduwplanten en wat heeft hij veel moois staan. Er ging dan ook meer mee naar huis dan ik besteld had ..

• 

• 

Het is maar goed dat ik sinds vorig jaar in een kleinere auto rijdt met een veééééééél kleinere kofferbak dan de vorige, anders was ik beslist met nog veel meer thuis gekomen. Nou ja, dan rijd ik wat vaker op en neer, want terugkomen ga ik zeker.

• 

• 

Niet alleen de Corydalis ‘Chocolate Stars’ en ‘Tory MP‘ waarvoor ik gekomen was gingen mee naar Ternaard. Ook Primula vulgaris ssp sibthorpii, Epimedium ogisui (wit), ‘Black/Dark Beauty’ (rodekoolkleurig blad en roze bloemen) en ‘Royal Purple’ (intens bordeauxrood) krijgen een plaats in onze tuin.

Tot mijn grote vreugde en verrassing verblijdde Pieter mij ook nog een stuk van de enorme Paeonia delavayi die hij heeft staan. Een plant die ik al lang op mijn verlanglijstje heb en extreem moeilijk te krijgen is. Die krijgt dan ook een ereplaats!

Gisteren een geluksmoment bij de Welkoop in Dokkum. Ik was er om plantgoed en zaad voor de moestuin te kopen. Normaal gesproken een feestje, maar nu met al het Corono-gedoe een uitje met een donker randje. Afstand houden, op de een of andere manier sluip je door de winkel in de hoop dat die ene andere klant waar je net naast staat, niet begint te hoesten. En dan opeens een geluksmoment: buiten op de plantenkar staan boompioenen in de aanbieding! Rood, roze, purper, oranjegeel .. enkel en gevuldbloemige. Een hele verzameling. Normaal gesproken echt dure planten, nu voor een zacht prijsje te koop. Ik laat er 11 inladen. Die krijgen volgende week een mooie plek in de voortuin.

• 

• 

Een heerlijke lentedag. Dus de tuin in! We prepareren de borders in de voortuin, zodat we eind maart kunnen beplanten. En Jos heeft de regenton aangesloten vandaag. We hopen dat die niet te snel vol komt 😉

• 

• 

• 

• 

• 

Zo hier en daar hebben we wat in bloei. Voorbode van wat er de komende jaren bij gaat komen. Nog heel veel te doen, maar wat kriebelt het!

• 

• 

• 

We zijn al weer in de vijfde week. Storm Ciara hebben we zondag overleefd, alle bomen staan nog fier overeind! Maar het blijft maar waaien. En ondertussen is de volgende storm (Dennis) onderweg die zondag overtrekt en misschien nog zwaarder is dan zijn voorgangster. Stug doorwerken dus, tussen regen, hagel en natte sneeuw door. De kuip voor de vijver in het terras is ingegraven en er wordt hard gewerkt aan de omlijsting van de inrit. Omdat we nog niet precies weten wanneer fase 2 van de aanleg kan worden uitgevoerd, werken we een deel van de inrit niet af: er moet later nog zwaar materieel over en het zou jammer zijn als dat schade zou toebrengen.

• 

• 

• 

• 

Gedurende de week vorderen we gestaag. De bestrating kent een mooie detaillering, geïnspireerd op de ‘states’ in Friesland. Ik heb me zelfs even gewaagd aan het zagen van de stenen voor het visgraatmotief op het terras. Dit weekend zand invegen!

• 

• 

• 

• 

• 

Wat een fantastisch weer hadden we de laatste dagen van deze week. Heerlijk om met elkaar bezig te zijn. De voortuin begint nu echt vorm te krijgen. Vrijdagmiddag hebben we tot donker doorgewerkt om de verhardingen voor zo ver mogelijk af te krijgen. In het weekend gaat het niet alleen stormen, ook wordt er veel neerslag verwacht. En we hebben geen zin in grote modderpartijen na het weekend.

• 

• 

• 

• 

Het terras achter het huis vordert ook. Ik heb van Leendert les gekregen en zelfs een stukje zelf onder handen genomen. Het leggen van de geeltjes laat ik natuurlijk aan de meester over. Prachtig wordt het!

• 

• 

• 

• 

De meeste bomen in de boomgaard zijn nu geplant. Deze week kreeg o.a. een magnifieke goudreinet een plaats. De boom komt uit een oude boomgaard in de Betuwe. De eigenaren hebben tientallen jaren liefdevol voor hun bomen gezorgd, maar zagen zich door gevorderde leeftijd en afnemende gezondheid genoodzaakt afscheid te nemen van hun geliefde gaard. We zijn blij dat wij dit exemplaar een mooi nieuw thuis kunnen bieden.

Het prieel staat ook op zijn (haar?) definitieve plek – wat een verbetering! Uiteindelijk hebben we toch alle drie de hulstbomen die in de zichtlijn stonden, verplant. Een goed besluit: zij bieden nu meer privacy en onttrekken tegelijkertijd het prieel aan het zicht, zodat er een ‘geheime’ plek ontstaat. Op de foto wordt de hulst door Siets stormbestendig verankerd. Geen overbodige maatregel, gezien de weersvoorspelling voor zondag.

De grote taxus uit de voortuin is na een flinke snoeipartij op een nieuwe plek in de achtertuin gezet. Daar maskeert hij nu al de lelijke achterkant van de telefoonmast achter het huis.

Een omvangrijk tuinproject vraagt om heel wat afwegingen. Tot nu toe zat vrijwel alles mee (behalve af en toe het weer). Maar ik had natuurlijk op mijn vingers kunnen natellen dat dag 13 wel eens voor een dip zou kunnen zorgen. Niet alles pakt in de praktijk uit zoals gepland en we worstelden met de bestrating. Aan het eind van de dag besloten we de paar wijzigingen die we hadden doorgevoerd terug te draaien. Het oorspronkelijke ontwerp is echt beter én ook uitvoerbaar. Matthé en ik verwijderden een deel van wat al was gelegd, terwijl de mannen aan de slag gingen met het planten van de boomgaard achter het huis.

Gelukkig werd de draad weer snel opgepakt en maken wordt er flink vordering gemaakt. In de middagzon is het heerlijk werken op het terras achter het huis.

• 

Om het prieel op zijn plek te krijgen moeten nog twee hulstbomen verplant worden. Dat is precisiewerk, waarbij we de wortels van omringende bomen zo min mogelijk beschadigen en de hulst toch een behoorlijke wortelkluit proberen mee te geven.

En dan gaat het prieel naar zijn definitieve plek. Het is passen en meten achterin, tussen de fruitbomen door. Ik bewonder de stuurmanskunst van Wico! De hulst wordt zó teruggeplaatst, dat er meer privacy ontstaat én het prieel niet direct zichtbaar is vanaf het terras of de boomgaard. Je loopt er als het ware onverwacht tegenaan als je achterin de tuin komt. Delightful extra: de achterburen hebben een mooie volière. Ik zie ons al zitten van de zomer, heerlijk wegdromend bij het gekwetter van de vogels.

•