Snijbiet, ik vind het echt heerlijk. Onbegrijpelijk dat deze groente zo goed als vergeten is. Zeker ook als je bedenkt dat ze eenvoudig te zaaien is (succes verzekerd) en je er verder geen omkijken naar hebt want het is een vaste plant. Elk jaar een mooie, frisse bladgroente, hoe eenvoudig is dat?! Dit jaar heb ik een deel van de planten laten doorschieten. Eens kijken of ze dan ook nog decoratief zijn. Ik denk: experiment geslaagd!

Rondom de kas hebben we hout gestapeld van vorig jaar gekapte bomen. Het idee is hier een ‘Victorian stumpery’ te laten ontstaan. In de schaduw van meer (Goudes) of minder (Meidoorn) grote bomen. Dit deel van de tuin is echt van Matthé. Dat wil zeggen: veel varens en zijn vaste ‘filler’ courgettes op nog open plekken.

Als je dit ziet, dan weet je: de herfst komt eraan. Lunaria annua ‘Chedglow’. Hopelijk weer veel zaailingen komend voorjaar!

Het is denk ik een goed libellenjaar. We zien er dagelijks wel een paar in de tuin rondschieten, op zoek naar een lekker hapje. Of, zoals hier, de bui uitzitten en daarna opdrogen en opwarmen in de beschutting van de border.

Het is een beetje rommelig dit jaar in de achtertuin. Maar wat genieten we van de Lathyrus. Regen, wind, het deert ze niet. En maar bloeien. En wij maar plukken. Elke kamer in huis ruikt verrukkelijk, we weten gewoon niet waar we ze laten moeten. Zo houden wij een zomers gevoel!

Gelukkig konden we vandaag vaststellen dat de beplanting in de voortuin robuust genoeg is om onstuimig zomerweer glansrijk te doorstaan!

Terwijl half Nederland met het hoofd in de nek de lucht afspeurt naar de Persiadenregen, loop ik natuurlijk met de neus naar de grond. En dan valt er in het donker nog best wat moois te zien!

Na de zondvloed .. we hebben nog droge voeten. De lage delen van de tuin staan blank, maar dat water zakt binnen 24 uur ook weg. De Lathyrus staat er nog mooi bij!

De voortuin in volle glorie. Gladiolus papilio ‘Ruby’ is de gangmaker, samen met Crocosmia ‘Hellfire’. Zeker nu de Dahlia’s massaal zijn opgegeten (slechts hier en daar ploetert een karig restje plant nog moedig voort) en de Phloxen het ook een beetje laten afweten. Aesculus parviflora doet het prima, deze struiken hebben van de vele regen beslist geen last.