Afgelopen woensdag met Carrie Preston onze voortuin de najaarsbeurt gegeven. De Sanguisorba tenuifolia ‘Alba’ was wel erg hoog geworden (sommige planten waren meer dan 3m!). We hebben ze eruit gehaald en gebruiken ze in de achtertuin. Daarmee komt de schoonheid van de andere planten in de voortuin beter tot zijn recht. Geen afscheid dus, maar gewoon een betere plek zoeken!

Opstaan, een rondje door de tuin en dan valt je oog hierop. Goed begin van de dag!

Waarom ik denk dat Papaver een van de beste allround tuinplanten is. Het hele jaar mooi. De knop, de bloei en vervolgens de zaaddozen. Eerst groen en vol, nu verdroogd en leeg. En volgend voorjaar begint alles weer opnieuw.

Saxifraga cortusifolia ‘Wada’ stond oorspronkelijk niet eens op de plantenlijst voor de ril. Maar vorig jaar bij @Kwekerij De Kleine Plantage vielen Carrie Preston en ik allebei als een blok voor deze plant. Ze móest erin. Gelukkig maar, want kijk nou eens: die steelt echt de show!

Vorige week een heerlijk zonnetje op de boomgaard. Alle bomen die vorig voorjaar geplant of verplant zijn, zijn aangeslagen. Goed werk van Oude-fruitbomen.nl. En van Matthé die met name voorjaar en zomer 2020 (droog!) telkens tijdig water heeft gegeven.

Wat zijn er toch mooie Saxifraga te krijgen! Dit witte snoepje vonden we afgelopen zomer bij Kwekerij De Kleine Plantage: Saxifraga fortunei ‘Shiranami’. Frittelige, friswitte bloemetjes liggen als vroege sneeuw op de stevige, heldergroene bladeren, die zoals zo vaak bij Saxifraga, ook aan de onderkant het aanzien waard zijn. Bij Klaas Haak kon ik het vorige week niet laten om Saxifraga fortunei ‘Gokka’ mee te nemen. Deze staat wat hoger op de – mooi rode – poten en heeft kersrode bloemen.

Colette is nu helemaal thuis hier. Ze loopt rond als een tijgertje op haar eigen jachtgebied, waarbij ze duidelijk een voorkeur heeft voor de éénjarigen. Ze kleurt er zo mooi bij! Slapen doet ze het liefst in de kas op één van de oude stoelen.

Lastig om hoofd bij het werk te houden, als dit je uitzicht is! De voortuin wordt vuriger. Het verkleuringsverschil tussen de twee Nyssa sylvatica geeft mooi diepte.

Na het tweede seizoen hier in Ternaard hebben de bomen in de voortuin letterlijk vaste grond aan de voeten gekregen. Wat hebben ze stuk voor stuk een mooie eigen persoonlijkheid. De Nyssa vallen tijdens de zomer niet op, maar met hun vurige herfstkleur trekken ze nu de aandacht. En terecht! De Gymnocladus verkleurt geel, de rode ‘botjes’ leggen de verbinding met de Nyssa.