De (niet vaak gebruikte) naam voor ‘Merel’ in het Fries is ‘Goudbek’. Niet voor niets hebben we deze naam gekozen voor onze tuin. We zijn hier in maart 2019 komen wonen en vanaf de eerste ochtend worden wij gewekt door de zang van de merels. De concurrenten fluiten tegen elkaar op! Het is heerlijk wakker worden zo, al begint het gezang nu wel erg vroeg: om 4.30 uur begint de eerste! En toch: het is heerlijk soezen met deze muziek op de achtergrond.

De merels weten ons inmiddels te vinden. Zodra we ons buiten laten zien, scharrelen ze in onze buurt rond: er wordt vast wel een lekker hapje ‘boven gewied’ of ze kunnen even badderen onder de sproeier. De goudbek die gisteren met mij optrek zag er nogal gehavend uit. Het zijn ook pittige tijden: je hebt een nest met hongerige jongen dat constant belaagd wordt door katten, eksters en kauwen en dan moet je ook nog alert zijn op de sperwer die dagelijks even komt kijken of er wat te halen valt. Ze heeft het overleefd, maar mijn hemel, wat ziet ze eruit. Onze heldin!

Wat is het spannend: lopen de nieuwe bomen uit? Hebben ze genoeg water? Staan ze er een beetje florissant bij? Wat een verrukking om onze Gymnoclades te zien uitlopen. Thijs Dolders, dank voor je advies deze boom aan te planten. Wat zijn ze mooi!

De beplanting van de voortuin zit er nu vier weken in. Het is al die tijd kurkdroog. Ja, er is twee dagen achter elkaar een buitje gevallen, maar dat mag geen naam hebben. We sproeien regelmatig met het water uit de sloot naast ons huis. Gelukkig kan en mag dat nog steeds. De meeste planten en struiken slaan aan, de beukenhaag en de bomen lopen uit, de eerste bloemen laten zich zien. Geums houden wel van een beetje zon: ze knallen ons tegemoet!

Afgelopen weekend nog in knop, nu in bloei. Mooi! Paeonia delavayi.

Bij een bezoek aan Kwekerij Pieters Planten in Wezep ging onlangs een lang vervulde wens in vervulling: ik kreeg een Paeonia delavayi mee. Nu, een paar weken later, staat de plant in knop en kijk ik reikhalzend uit naar de dieprode bloemen. Ook als de plant niet in bloei staat is het zonder meer een beauty overigens: wat een schitterend blad!

Paeonia delavayi is een boompioen. Geen vaste plant, maar een struik, die van nature voorkomt in Tibet en China (Sichuan en Yunnan). Hij is vernoemd naar Père Jean Marie Delavay, die zijn werk als missionaris combineerde met een grote botanische interesse en kennis en de reislust van een ontdekkingsreiziger. Hij ontdekte de plant in de 19e eeuw.

Deze pioen is als een toverbal: de variëteit in bloemkleuren is enorm. Hij is er niet alleen in het donkerrood (mijn voorkeur) maar er zijn ook planten met felgele, bruine of bijna witte bloemen. Ook de hoogteverschillen zijn groot: van amper 80 cm tot bijna 2 meter, en alles wat daartussen zit komt voor. Tot voor kort werden alle kleuren apart benoemd, maar tegenwoordig worden ze allemaal op een hoop gegooid onder de naam ‘Paeonia delavay complex.‘ Wel zo eenvoudig, maar lastig als je een bepaalde kleur zoekt!

De peren waren vanmorgen nog volop in bloei. En dan, na een stevige bui rond koffietijd, is het opeens voorbij: de bloesem dwarrelt in het gras..

Na de peren zijn de appels aan de beurt.

Sommige planten in de voortuin vinden het mooie weer heerlijk! Geum chiloense ‘Mrs Bradshaw’ is al in bloei.

Zwellende knoppen aan de Gymnocladus dioica. We vonden dit een heel interessante boomsoort: goed silhouet, groot dubbel geveerd blad, bloei in zomer gevolgd door flinke peulen in het najaar en een goede herfstkleur. En toen we hoorden dat de Nederlandse naam Doodsbeenderenboom is, waren we om. Hoe toepasselijk om aan te planten in een tuin tegenover een kerkhof! Het is ook een experiment: zijn ze voldoende bestand tegen de bijna altijd aanwezige wind? We zullen het zien. Het begin is in elk geval veelbelovend.

Het is nu tien dagen geleden dat we samen met Carrie Preston startten met het inplanten van de voortuin. De beplanting heeft het niet gemakkelijk: de meeste planten zijn nog jong en broos en de zon brandt genadeloos, de wind is hard en guur. We geven voorzichtig water, mondjesmaat. Dat gaat goed, de meeste planten zien er gelukkig uit. En wát ben ik blij met de Tiarella ‘Sugar and Spice’ van Coen Jansen uit Dalfsen. Op De Pullenhof al een van mijn favorieten, ook hier steelt ze al binnen een week de show, in combinatie met Lunaria annua ‘Chedglow’ en Corydalis tenuifolia ‘Chocolate Stars’ van Pieters Planten, onder onze Magnolia van kwekerij Ebben. Wat heeft Nederland toch een geweldige goede kwekers, met een fantastisch assortiment!