De Baptisia die Carrie Preston onlangs op de kop kon tikken bij Kwekerij De Hessenhof, zijn in bloei. Het is mooie mix, van donkerpaars/blauw naar Blauwe Regen-lila en wit. Mooi!

Gisteren maakten Kees en Rob van Buiten-Goed een begin met de bouw van de oranjerie: het storten van de fundering. Volgende week wordt de borstwering opgemetseld en dan kan het glazen gedeelte erop. Leuk om weer een nieuwe stap in tuinproject te zetten! Ik verheug me erop al die mooie planten te zaaien die we volgend jaar in de borders achter het huis willen gaan toepassen. Carrie en ik hebben inmiddels een (very) longlist gemaakt, die we de komende maanden terugbrengen naar een shortlist. En die dan ongetwijfeld weer wat zal uitdijen alvorens we een definitief beplantingsplan hebben. Gewoon omdat ik het niet kan laten. Deze tuin vraagt om een constante afweging tussen eenvoud en ook wel onderhoudsgemak en het enorme verlangen naar een grote diversiteit gedurende het jaar. Ik benijd Carrie niet altijd. Zij heeft een prachtig vak, maar ook de ondankbare taak Matthé en mij regelmatig terug te fluiten. Zeker met mooie kwekerijen met een assortiment om te watertanden in de buurt, is dat niet zo gemakkelijk.

De voortuin in het vroege morgenlicht. Magisch!

Lythrum virgatum ‘Swirl’ is een van de planten die de ruggengraat vormen van de voortuin. Subtiel blad en idem bloemen. 

Filipendula rubra “Venusta Magnifica” is een oude getrouwe die we ook in De Pullenhof met veel plezier hebben toegepast. Stevig op de benen, mooie, fluffy bloemen verkleurend van roze naar bruin, met een goed wintersilhouet.

Nadat Carrie en Tess met Puk weer vertrokken waren, stortten wij ons zondag op de tuin om onze nieuwe aanwinsten te planten. Heerlijk om een begin te maken met de Cakewalk .. Matthé is helemaal in zijn nopjes. Hij vindt dat hij lang genoeg (5 maanden) tegen een kale bedoening heeft aangekeken. In het najaar gaan we echt los met struiken, andere vaste planten en bollen. De plannen daarvoor hebben dit weekend vorm gekregen. De inspiratie voor dit stuk tuin komt van onze hond Wicca die dit voorjaar overleden is. Zij lag op warme dagen (en daarvan hebben we er heel wat gehad vorige zomer!) graag lekker koel, helemaal achterin de tuin in de schaduw van de bomen. De beplanting krijgt ter herinnering aan onze fantastisch hond, die dit voorjaar overleed, een toets blond/abrikoos, de kleur van haar vacht. Verder veel geel, rood en wit. De meeste kleur zit in het voorjaar, verderop in het seizoen mooie bladcombinaties en rust. Ik denk dat het prachtig gaat worden.

Op een van de braakliggende stukken hebben we een mengsel van akkerbloemen ingezaaid van Cruydt-Hoeck Wildeplantenzaden. Zolang het niet regende, gebeurde er weinig, behalve dan dat de tortels er een beetje in rondscharrelden. Nu er de afgelopen weken neerslag is gevallen zit de groei er goed in. Wat een bloemen, heerlijk!

We laten het gras hoog opschieten om onze bollen de gelegenheid te bieden zich uit te zaaien en ook om een gevarieerde weidevegetatie ontwikkelen. Als echte pioniers hebben de margrieten hun kans gegrepen dit voorjaar. Nu tooien ze de achtertuin met hun eenvoudige, witte bloemen die ook ’s avonds in de schemering nog oplichten.

Het is te warm en te droog, maar wat is voortuin mooi in het vroege morgenlicht.

Hard werken hoor, deze tijd voor onze Goudbekkies. Pa en ma zien er allebei nogal afgepeigerd uit. Jongen voeren en dan ook nog uit de bek zien te blijven van alle katten die de buurt onveilig maken. Maar hoe moe ook, hij blijft prachtig zingen, elke morgen, elke avond.

Het lijkt wel of de tijd elk jaar sneller gaat. Vandaag alweer de langste dag. Wat zijn de klaprozen mooi in de avond.

We willen met onze tuin graag aansluiten bij de stinzentraditie hier in het Noorden. Tegelijkertijd willen we geen replica of restauratie van hoe het vroeger was, maar een hedendaagse interpretatie. De tuin zoals die in de tijd van Gerrit Vlaskamp was, is er immers niet meer .. Afgelopen najaar plantten we om te beginnen zo’n 250 Kievitsbloemen (Frittelaria meleagris). Dit voorjaar bloeiden ze uitbundig en nu sieren hun drumstokjes het ongemaaide gras in onze ‘kuil’. Ik stel me voor dat dat elk zaadje een nieuwe plant wordt .. dat belooft wat voor de komende jaren!