Je kunt sproeien wat je wilt, maar er gaat niets boven een echte, stevige regenbui. Ik denk dat ik de tuin een zucht van verlichting hoor slaken.

Héééél zeldzaam. Een foto van mij in de tuin en dan ook nog met schone handen en … nagellak! 

De lathyrus staat de hele dag in de brandende zon en doet het als nooit tevoren. En dat op een plek in de tuin waar verder eigenlijk niks wil groeien om voor ons onverklaarbare redenen. Als bonus krijgen we ook nog die heerlijke geur telkens als we langslopen! Dank Vd Heide Klaas voor de mooie planten.

Carrie Preston en Tess Krüs waren deze week een paar dagen bij ons te logeren. We vonden het heerlijk om Puk om ons heen te hebben. Hij nam de tijd om de tuin te ontdekken in zijn eigen, relaxte tempo (aangepast aan de hoge temperaturen). En hij genoot van ons gezelschap en alle aandacht. Wát een heerlijke knuffelkont! ’s Nachts zat hij uren voor de hor-deur van het balkon, volgens ons te genieten van de zwoele nacht en de sterrenhemel. Hij heeft een romantische inborst, ik ben er zeker van . Dus ja, misschien komt er binnenkort toch weer een nieuwe hond wonen hier ..

Er is al meer ‘leven’ te zien in de tuin dan vorig jaar. In de vroege ochtend zitten er veel libelles in de voortuin.

Echt een woord waarmee je bij Scrabble drie keer woordwaarde kunt scoren!

Aesculus parviflora is een struikvariant van de bekende kastanjeboom. Je ziet het meteen aan de bladeren. En ook de bloeiwijze, met die markante bloemkaarsen, is heel herkenbaar. In tegenstelling tot zijn grote broer, bloeit de struik in de zomer. Waarom de Nederlandse naam dan Herfstpaardenkastanje is? Geen idee.

Ik heb dit altijd al een prachtige struik gevonden, waarvan ik niet begrijp dat hij niet vaker wordt aangeplant. In Schalkwijk vond ik hem niet passen in de omgeving en de sfeer van de tuin. Maar het statige huis in Ternaard met aan de overkant van de straat een monumentale paardenkastanje riep bij mij direct het verlangen op deze struiken aan te planten. Carrie heeft ze toegepast om de entree te markeren. Op termijn vormen ze rondom onze voortuin met de rozemarijnwilgen, spirea en vlier de ‘Hollandse wolkenluchten’ die we hier aan de kust zo prachtig meemaken.

De bloemen vallen enorm in de smaak bij hommels en bijen, ze klauwen zich door de meeldraden omhoog op zoek naar nectar. In het najaar draagt de struik kleine kastanjes en als het goed is volgt er ook een prachtige herfstkleur voor het blad afvalt.

In de voortuin hadden we Phlox ‘Purpermantel’ gepland. Een phlox die we al kenden uit onze vorige tuin en die het daar uitstekend deed. We konden deze echter dit voorjaar niet krijgen. ‘Düsterlohe’ werd ons als uitstekende vervanger aangeraden. Gegarandeerd meeldauwvrij. Jammer dat het hier toch niet zo goed gaat. De planten staan in voedzame grond en krijgen veel zon, maar de meeste willen maar niet lekker aanslaan. En wat een meeldauw!

Wellicht was het voorjaar te droog (al hebben we flink water gegeven). Ik knip aangetaste stengels uit en de andere planten terug zodra ze uitgebloeid zijn. Ik hoop dat dat ze gaat helpen volgend jaar gezonder terug te komen. Want ja, de bloemen vind ik prachtig!

Mijn vakantie zit erop, dus ik zit weer een groot deel van de dag achter mijn bureau. Met uitzicht op Matthé en Jos, die hard buffelen in de tuin. Matthé maait de stinzenweide. En Jos bestraat de oranjerie. Goed bezig!

De zon tipt ’s morgens vroeg onze pluktuin aan. De Dahlia’s hebben we overgehouden van een verrassingspakket dat we vorig jaar kochten op de voorjaarsmarkt van Dekemastate. Wel verwonderlijk dat we nu een paar andere kleuren ertussen hebben zitten dan een jaar geleden! Rara .. Het mag de pret niet drukken, we plukken een paar keer week een kleurig boeket.

Het is nu echt volop zomer. Dat is ook te zien aan onze bloemenweide. Afgelopen april ingezaaid met een eenjarig akkerbloemenmengsel van De Cruydt-Hoeck. Wat een genot! Niet alleen voor het oog, ook voor het oor. Hommels, bijen, zweefwespen, het gonst, bromt, zoemt en het ronkt boven dit stukje grond.