Is het gebruikelijk dat Corydalis in deze tijd van het jaar bloeit? Voor mij in elk geval een verrassing dat dit heerlijke porseleinblauw tussen de hoge vaste planten in de voortuin door piept.

Gisteren bezorgd: 4 m3 biocompost van geweldige kwaliteit. Aangezien een groot deel naar het achterste puntje van de tuin verplaatst moet worden, weten we wat ons te doen staat de komende dagen. Matthé heeft al een start gemaakt met de linkerzak. Eind september beplanten we achterin de borders, zodat we volgend jaar vanaf het vroege voorjaar ook daar wat te genieten hebben! De definitieve plantenlijst laten we over aan Carrie Preston, die zoals gebruikelijk onze gezamenlijke ideeën (thema, sfeer, assortiment en de veel te longlist) terugbrengt tot een realistische uitwerking.

‘Klein spul’ in de achtertuin. Even lekker spelen met een vintage macro-lens (voor de liefhebber: Pentacon 50mm/F1.8 met tussenring)

Dit voorjaar plantten wij verschillende peren en appels aan van Wico Alkema van Oude-fruitbomen.nl. De ene boom slaat gemakkelijker aan dan de andere, maar de eerste oogst van de Clapp’s Favourite overtreft alle verwachtingen. Niet alleen een verrukkelijke smaak, maar ook een werkelijk prachtige peer om te zien. Daar wil je toch direct je tanden in zetten? De peer is in de VS rond 1860 gekweekt door ene meneer Clapps. Uit enig speurwerk op internet leer ik, dat het moment van plukken nauw komt: ben je te vroeg dan is de peer nog hard en heeft deze weinig smaak. Ben je te laat, dan heeft rot ingezet. Pluk je de vrucht precies op tijd, zoals ik gistermiddag, dan is dit een peer zoals een peer moet zijn.

Met een flinke tuin in het midden van het dorp kun je heel wat aanloop van katten verwachten. Dagelijks zien we er wel een stuk of zes, zeven rondstruinen. De een is wat brutaler dan de ander. Met het warme weer hadden we deuren openstaan en troffen we een van onze ‘buren’ binnen aan, prinsheerlijk snurkend in een leunstoel. Deze lapjespoes is mij wel dierbaar. Ik ben niet zo van de katten (die schijt overal is een grote ergernis en ze pakken vogels!), maar zij heeft wel mijn hart veroverd met haar bescheiden aanwezigheid. Eigenlijk komt het erop neer dat ze de hele dag onverstoorbaar ligt te slapen. Dit voorjaar in de border aan de voorkant en sinds Matthé gemaaid heeft achter in het gras. Ze laat zich niet aanhalen en vertrekt alleen als het erg hard begint te regenen. Zoals vanmiddag: op foto hieronder kijkt ze op, de eerste druppels zijn gevallen. Even later is ze foetsie. Geen idee waarheen, want ik ben er nog niet achter waar ze woont.

Je kunt sproeien wat je wilt, maar er gaat niets boven een echte, stevige regenbui. Ik denk dat ik de tuin een zucht van verlichting hoor slaken.

Héééél zeldzaam. Een foto van mij in de tuin en dan ook nog met schone handen en … nagellak! 

De lathyrus staat de hele dag in de brandende zon en doet het als nooit tevoren. En dat op een plek in de tuin waar verder eigenlijk niks wil groeien om voor ons onverklaarbare redenen. Als bonus krijgen we ook nog die heerlijke geur telkens als we langslopen! Dank Vd Heide Klaas voor de mooie planten.

Carrie Preston en Tess Krüs waren deze week een paar dagen bij ons te logeren. We vonden het heerlijk om Puk om ons heen te hebben. Hij nam de tijd om de tuin te ontdekken in zijn eigen, relaxte tempo (aangepast aan de hoge temperaturen). En hij genoot van ons gezelschap en alle aandacht. Wát een heerlijke knuffelkont! ’s Nachts zat hij uren voor de hor-deur van het balkon, volgens ons te genieten van de zwoele nacht en de sterrenhemel. Hij heeft een romantische inborst, ik ben er zeker van . Dus ja, misschien komt er binnenkort toch weer een nieuwe hond wonen hier ..

Er is al meer ‘leven’ te zien in de tuin dan vorig jaar. In de vroege ochtend zitten er veel libelles in de voortuin.