Tussen de iepenhaag en de waterkant bloeit het Fluitekruid uitbundig. Na de bloei maaien we dit stuk om al te veel uitzaaien te voorkomen (en om wat gemakkelijker langs de heg te kunnen, dat spreekt voor zich).

Al vanaf de eerste tekenen van de lente barst het in de tuin van de lieveheersbeestjes. Bij het minste sprankje zon clusteren ze samen op plantenresten van vorig jaar die zijn blijven staan. In huis zitten ze ook. Met zijn allen op de ramen: ‘Wij willen naar buiten!’ Natuurlijk worden ze door ons op hun wenken bediend en krijgen ze een lift de buitenlucht in.

Een tuinplan is er nog niet. We gebruiken dit voorjaar om de tuin een beetje te leren kennen. Veel struiken zijn heel erg groot geworden (en dus kaal van onderen) en bramen overwoekeren de boel. We zijn veel met de snoei- en de takkenschaar in de tuin te vinden! Dan komen er ook mooie bloemen tevoorschijn.

Zo ontdekken we achter het prieel, na het terugsnoeien van de klapbessen (Symphoricarpos), een wit bloeiende struik. Lijkt op kamperfoelie, een Deutzia misschien? Helemaal achterin staat een enorme Kolkwitzia. Centimetersdikke bramen hebben we eruit geknipt zodat de bloemen zichtbaar worden.

Er is goed te zien dat de boomgaard vroeger verder naar achteren doorliep en dat in de loop van de tijd de struiken zijn opgerukt. De oude appelboom krijgt geen lucht meer. De Kolkwitzia bloeit op de voorgrond. Overal zaailingen van esdoorn! Maar gelukkig ook een Judaspenning.

Op de laatste foto denken wij Viburnum rhytidophyllum. Ook hier veel ‘indringers” verwijderd (esdoorns , maar ook vlier en wilg). Veel gele bladeren, maar de bloei is overvloedig en hij loopt ook mooi uit.

Onze nieuwe tuin biedt meer dan genoeg uitdagingen. Een hele spannende vinden we het terugdringen (of beter gezegd: uitbannen!) van de Japanse Duizendknoop. Inmiddels hebben we vier groeihaarden gevonden, waarvan twee al aardig omvangrijk zijn. Na intensief overleg met Harry Kloosterman van Weed Free Services (gespecialiseerd in de bestrijding van deze exoot) pakken we het rigoureus aan. Volgende week woensdag worden de ergste plekken afgegraven, het afval wordt apart vernietigd. Ter voorbereiding maken wij deze plekken toegankelijk, door opgeschoten esdoorns en vlier vast terug te snoeien (wel eerst checken hoe het met de vogelnestjes zit natuurlijk!).