In een grote treurwilg in het centrum van ons dorp was het de afgelopen weken druk: een nest jonge spechten riep op steeds luidere toon om eten en de ouders werkten zich een slag in de rondte om al die grote, open bekken te voeren. Ze foerageerden ook dagelijks in onze tuin. Vorige week brachten ze een paar jongen mee. Zo leuk om die wat verbaasde koppies te zien: wat een indrukken krijgen die jonge beestjes in korte tijd. Inmiddels weten ze al aardig zelfstandig de weg. En onder de grote treurwilg is het stil.