Ik heb een haat-liefde verhouding met de slakken in de tuin. Alle kleintjes die na de regen overal op- en induiken vind ik vertederend. Dun, broos huisje op de rug en de ogen op stokjes van verwondering: wat een luilekkerland hier! Maar vroeg of laat komt het moment dat ik er genoeg van heb. Als ik een pot optil en er zitting 20 dikke dames onder, grijp ik in. Samengevat: ‘Slak groot, slak dood.’