Nog steeds kleur op de ril. Reikhalzend kijken we uit naar het voorjaar, hoe zal deze border zich dan ontwikkelen?

Het laatste geel … de notenboom en de druif. Afscheid van ons tweede tuinseizoen hier. Wat hebben we veel gedaan en wat genieten we van het werk en van de resultaten!

De laatste Dahlia’s. Van Brian Kabbes heb ik geleerd, ze pas rond Sinterklaas binnen te halen.

De bloemenweide, ook nu vind ik het nog een feestje om naar te kijken. We laten de boel staan om ook in de winter voedsel en schuilplek te bieden aan vogels en ander ‘gedierte’ in de tuin, zoals lieveheersbeestjes.

Nu de tijd van het ‘harde werken’ in de tuin voorbij is, vind ik het heerlijk om wat rond te scharrelen. Plots valt mijn oog op de waterbak ..

Colchicum ‘Waterlilly’, is denk ik de laatste plant die in bloei komt elk jaar. Een jaar of vier geleden kocht ik er drie. Dit najaar heb ik ze verplant en het bleken er al negen te zijn! Ik kon de verleiding natuurlijk niet weerstaan (te ongeduldig ) en heb er nog een paar bijgekocht. Dit jaar staan ze elk een beetje eenzaam te zijn, maar over een paar jaar hoop ik wat mooie groepen te hebben.

En nog zit er blad aan de bomen. Een late herfst ..

Ook in de moestuin is het herfst. De meeste oogst is binnen, er staan nog wat lente-uitjes (sic!) en preien. We moeten het dit jaar zonder boerenkool doen. Om ons onbekende redenen wil die dit jaar maar niet groeien.. Wel hebben we een prachtige oogst aan pompoenen, de laatste exemplaren zijn naar binnen. We verheugen ons op winterkost: stevige soepen en ovenschotels met ingrediënten uit de tuin, die ons herinneren aan een prachtige zomer.

Dit weekend hadden we de eerste lichte nachtvorst, met rijp op het gras. Maar Ipomoea purpurea (ik denk: ‘Kniola’s Purple Black’) geeft het nog niet op! Dankjewel Klaas vd Heide voor die ene plant dit voorjaar. We genieten er dagelijks van: wat een lang bloeiseizoen en we hebben er geen omkijken naar. Als het goed is siert zij ook volgend jaar onze tuin, ik heb het zaad al klaarliggen.

De niet-winterharde Salvia zijn naar de kas verhuisd. Daar geven ze voor de winterrust nog even een laatste toegift.