Wat een glorieuze dag! Dat begon al ’s ochtends vroeg, met dat zachte strijklicht door de achtertuin. Ik kan dan bijna niet geloven dat deze borders vorig najaar zijn geplant. De Cotinus corr. ‘Old Fashioned’ begint al te kleuren. Nog een paar weken, dan worden de bladeren prachtig oudroze.

#nieuwestinzentuin #studiotoopbycarriepreston #studiotoop #cotinus

De voortuin vanmorgen vroeg. Aanleg voorjaar 2020 en in een paar jaar mooi uitgegroeid! De afgelopen week al flink opgeruimd, vooral het teveel aan zaailingen van Sanguisorba verwijderd. Dat geeft wat lucht. Ook pollen Panicum verwijderd die vol zaten met kweekgras. Ik heb niet de illusie er nu vanaf te zijn, maar in elk geval is de boel weer onder controle.

Lythrum ‘Swirl’ profiteert van de regen deze zomer en bloeit als nooit te voren. Al weken lang. Ook de Selinum laat zich niet onbetuigd. Ondertussen sluipt de herfst op kousenvoeten de borders in. De knoppen in de Cimicifuga worden dikker, nog even en dan is die ook in bloei.

#studiotoop #studiotoopbycarriepreston #nieuwestinzentuin #lytrumswirl #selinum

Elke tuinbezoeker vraagt de naam en wil haar hebben: Allium ‘Millenium’ (en nee dat is geen spelfout, het is met 1 n). Deze sierui maakt compacte pollen met mooi grijsgroen blad. In juni begint de voorpret, als zich de knoppen vormen. Inmiddels bloeien de planten al weken lang en dat gaat tot in september door. Een soort luilekkerland voor insecten, ze hangen van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat ‘aan de bar’. Zelfs een paar Kleine Vossen gespot – en dat stemt tot grote vreugde, want vlinders zijn hier uiterst schaars dit jaar.

Allemaal beestjes (nou nou nou)
Zoveel beestjes, om me heen
Beestjes, beeheeheestjes..
(Tekst: Peter Koelewijn)

De zeevonkborders, het einde van zomer komt dichterbij. Salvia ‘Nachtvlinder’ doet haar naam eer aan, ze vlindert tussen de Allium senscens ‘Millenium’. Eryngium giganteum bloeit, Anaphalis trilinervia ‘Sommerschnee’ schuimt volop, de grassen worden hoger. En wát een insecten trekken deze borders, het hele seizoen al. Het gonst, gonst, gonst de hele dag!

Viola cornuta ‘Wisley’s White’ is zo’n klein opdondertje waarvan je er eigenlijk niet genoeg kunt hebben. Oersterk, bij langdurige droogte verdwijnt ze, maar zodra er een bui is gevallen rankt ze zich weer vrolijk tussen de beplanting door en maakt volop bloemen. Ze zien er teer uit, maar kunnen heel wat hebben. Hier slingert ze in de voortuin door Geranium ‘Ann Thomson’ ook al zo’n betrouwbare doorbloeier.

Een voorzichtig zonnetje over de voortuin. Zodat je weer weet waar je het allemaal voor doet. Dat was voor de wolkbreuk van vanmiddag.

Gisterochtend vroeg waren er zomaar wat opklaringen: eindelijk zon na dagen van overvloedige regen. Ik hoorde de tuin een zucht van verlichting slaken en ontspannen. De nattigheid zorgt ook voor prachtig licht: Schizachyrium scoparium ‘Ha Ha Tonka’ licht heel mooi op en ook de bloeiende Calamintha nepeta ssp. Nepeta is extra mooi. Wat een insectentrekker is die laatste zeg, geweldig!

Dan moeten we de zon maar in huis halen: vijgen uit eigen tuin. Een beetje verregend, maar toch: doe je ogen dicht, neem een hap en je waant je aan de Middellandse Zee!

Helaas, maar één Gladiolus papillo ‘Ruby’ in bloei dit jaar. Te nat voorjaar? Daarna te droog? Ik weet het niet. Gelukkig slaan de bollen dit ik dit voorjaar gezet heb wel aan, hopelijk volgend jaar dus wat meer bloei. Gelukkig zijn er ook van die doorzetters die het altijd wel doen. Zoals Diascia personata (verrassend winterhard) en Potentilla ‘Miss Willmott’. Linaria annua heeft zich ik weet niet waar vandaan in de voortuin gevestigd en floreert daar. Deze zaailing is nét niet wit, maar heeft een pietsje roze. Ik vind het wel mooi.