Het is volop zomer, ook in onze warme border ‘Ode aan Vlaskamp’, zo genoemd omdat hij het contrast groen/rood veelvuldig toepaste in zijn tuinen. Wij doen er ook lekker wat stevig geel tussen. Planten o.a. Persicaria amplexicaulis ´Blackfield’, Heucherella ‘Sweet Tea’, Begonia grandis, Geum ´Tequila Sunrise’ en Rudbeckia fulgida var. deamii.
Salvia ‘Nachtvlinder’ in de zeevonkborders. Deze planten hebben een kletsnatte winter en lente doorstaan. Ze dijen in hun tweede jaar goed uit en bloeien nu fantastisch. ‘Nachtvlinder‘ is een selectie van De Hessenhof en wat hebben ze daar een toepasselijke naam bedacht: de bloemen dwarrelen heerlijk overal tussendoor.
Voorjaar 2020 begonnen we met de aanleg van onze tuin in Ternaard. Carrie Preston maakte een ontwerp dat prachtig past bij de historische plek, de voormalige pastorie uit 1868 in het hart van het dorp. De afgelopen jaren hebben we ons stap voor stap de tuin eigen gemaakt. Elk seizoen één of meer projecten gedaan (voortuin, kas, schuur, keermuurtjes, etc.) en de borders beplant.
Gisteren legde ik de laatste hand aan de ‘Alkoof’. Door Jos Kruis gesmeed en nu zwart geverfd (op een paar stukjes na die ik door het tegenlicht over het hoofd heb gezien). Daarmee is de aanleg van onze tuin voltooid! En wat zijn we er blij mee!
Hydrangea paniculata ‘White Lady’, vorig najaar geplant en kennelijk op de juiste plek: ze hebben het enorm naar de zin en bloeien volop! Ernaast o.a. Euphorbia ‘Tasmanian Tiger’.
#nieuwestinzentuin #studiotoop #opentuinfriesland
Volop zomer in de voortuin. Wat is Lythrum ‘Swirl’ toch een fantastische plant, ik zou niet meer zonder willen. Hetzelfde geldt voor Crocosmia ‘Hellfire’. Nog snel even van genieten, want ik zag vanmorgen dat ook de bloemen van deze plant niet veilig zijn voor slakkenbekjes.
De Sanguisorba heb ik al flink gedund en aan het eind van het seizoen gaan er heel wat planten uit: ze worden te groot en ze zaaien enorm uit. Bijtijds terugknippen dus ook voortaan, af heeft het me tot nu toe een paar leuke kruisingen opgeleverd.
Afgelopen week zijn er wat dronefoto’s (of moet ik zeggen: droomfoto’s) gemaakt van onze achtertuin. Prachtig om het lijnenspel te zien!
#nieuwestinzentuin #studiotoop #opentuinfriesland #heerenvanspijksma
Het is best een gok, 2x Rosa mulliganii tegen onze alkoof planten. Lees op internet de beschrijvingen maar eens na: ‘One of the most vigourous of all ramblers’, ‘een massieve groeier, misschien wel de grootste’. Maar de toepassing ervan in de beroemde White Garden van Sissinghurst trok me over de streep.
Ook al krijgen ze in onze tuin (bijna) geen zon, toch proberen. Nou, dat ga ik weten! Vorig najaar geplant en nu zowel in de lengte als de breedte al zeker een meter gegroeid. En meteen dit jaar een fantastische bloei. Dat belooft wat.
Ondertussen krab ik me wel wat achter de oren: de alkoof waartegen ze groeien is groot, maar ook wel fragiel. Ik moet ze dus echt wel in toom houden. Aanbinden en snoeien is afzien: wat een gemene doorns zitten eraan! Ik heb het er maar voor over, wie een mooie tuin wil, moet lijden of zoiets. Want dit wordt wel een heel romantische plek als ze wat groter zijn. Een heerlijk zitje eronder en dan maar genieten van de geur. En dan later in het jaar een wolk van oranje botteltjes boven je hoofd.
Op internet vond ik een leuke blog over de geschiedenis van R. mulliganii in de ‘White garden’ van Sissinghurst. Dat wit kwam trouwens pas later, in eerste aanleg was dit een wit en roze rozentuin. Vanaf 1939 verandert de tuin in de wit/zilver/groene tuin zoals we die nu kennen.
Pas in 1970 komt het iconische rozenprieel zoals we dat nu kennen er. De ramblers hebben dan hun gastheren (een aantal amandelbomen) volledig verzwolgen. De bomen gaan eruit en Nigel Nickolson ontwerpt met uitgebogen paperclips een schaalmodel van het huidige ‘tempeltje’. Het is door een lokale smid gebouwd. Toen is waarschijnlijk ook de R. mulliganii geplant.
In 2013 is er een tweede R. mulliganii bij gezet, om langzamerhand (of beter: in hoog tempo!) de eerste roos te vervangen. Die was na 40 jaar trouwe dienst ‘op’. Als ze hier ook zo lang meegaan, heb ik veel mooie seizoenen met ze voor de boeg!
Weer thuis na een weekje Achterhoek. Ook heerlijk, maar wat is het fijn om terug te zijn op het honk. De tuin staat er prachtig bij. De sfeer is in de Zeevonk-borders achter het huis dit tweede seizoen heel anders dan vorig jaar: sommige planten zijn ten prooi gevallen aan het dier-waarvan-ik-de-naam-niet-zal-noemen en andere groeien weelderiger door de vele nattigheid. Kortom: de tuin is als altijd verrassend en o, o, wat geniet ik ervan, vooral ’s morgens vroeg en bij het vallen van de avond is licht weergaloos!
Wij hebben enorm veel warme reacties ontvangen na het overlijden van
Matthé Sjamaar
Brieven, kaarten, e-mails met mooie herinneringen. Niet iedereen kunnen wij persoonlijk bedanken. Maar ook uw steun heeft ons goed gedaan. Dat hij een plek heeft in de harten van velen, is voor ons een troost.
Helma, Reyer, Sandra, Matthé jr., Anna
Ternaard, juni 2024
De ‘ril’ (in het voorjaar het tulpenlaantje) na zware regen en wind, nog stoer overeind. Eindelijk een dag met zon en ook wat hogere temperaturen. Veel gedaan, kruiwagens onkruid op de composthoop.
Komende zondag, 16 juni 2024, zijn we open van 10-17 uur. Net als verschillende andere Friese tuinen! Meer info op de pagina bezoek/visits. Tot ziens!
