Tot onze grote schrik is donderdagmorgen een plotseling einde gekomen aan het leven van onze geliefde Matthé. Terwijl hij lekker in het ochtendzonnetje in de tuin bezig was, is hij onwel geworden, ongelukkig ten val gekomen en als gevolg daarvan ter plekke in mijn armen overleden. Wij zijn blij en dankbaar dat hij het begin van de lente in onze mooie tuin nog heeft beleefd.

De afgelopen dagen waren intensief. We zijn overweldigd door de warme reacties van familie, vrienden en dorpsgenoten. Wat doet dat een mens goed!

Gistermiddag hebben wij in besloten kring op voor mij in elk geval indrukwekkende wijze afscheid van Matthé genomen. Ik heb daar o.a. het gedicht ‘De merel van vanavond’ van Ingmar Heytze uitgesproken. Het was het daggedicht van woensdag 24 april op onze poëziekalender. Alsof het zo moest zijn:

Op de twaalfde dag
nadat we zijn doodgegaan
mogen we een vogel kiezen

Mijn vader keek mij lang aan
door het peilloos kraaloog
van de roodborst.

Later maakte een ekster
loopings naast de afrit.

Niet minder dan twaalf ooievaars
schoolden samen langs
de polderweg.

Voor de merel van vanavond
heb ik de recorder klaargezet.

Belangstellenden kunnen tot 31 mei 2024 de afscheidsbijeenkomst terugkijken via deze link https://1drv.ms/v/s!AsMYxH7jrvmLi-4Ia6QthCPJu-Q6ow?e=mjlUcX

Het mooie portret van Matthé is gemaakt door Sibylle Pietrek in 2018.