Het is nog zomer, maar de herfst sluipt de tuin in. De grassen komen in bloei, de Dahlia’s verliezen wat aan impact, het groen van de Crocosmia verkleurt naar geel, de asters maken zich op voor hun ‘hour of fame’. De harde wind van vorige week maakt dat ik hier en daar in de voortuin planten moet ondersteunen – de beplanting is nog niet voldoende uitgegroeid om zichzelf overeind te houden.
Ik word er een beetje melancholiek van. Ja, ik weet het, de herfst is ook prachtig en er komt nog een spetterende uitsmijter over een week of zes. Maar toch, we glijden onherroepelijk richting wintertijd, najaarstormen en donkere avonden. Ongemerkt heeft het verval al ingezet en het is niet meer te stoppen. Alhoewel? Lythrum ‘Swirl’ lijkt van geen ophouden te weten!
