De Kievitsbloemen in ‘De Kuil’ beginnen te bloeien. Ze hebben het op deze vochtige plek goed naar de zin: het worden er elk jaar meer! Vanmorgen extra mooi met tegenlicht en dauw na een beetje nachtvorst.

Een zonnige dag en dan gaat het opeens heel hard. De voortuin staat in vuur en vlam! Tulipa stapfii doet het hier uitstekend, komt elk jaar terug en vermeerdert zich. De Nederlandse naam is woestijntulp. Dat ze het zo goed doen, zegt wel iets over het warme, droge klimaat hier in de zomer. Doordat de border in de voortuin is verhoogd, hebben ze ’s winters niet te lijden van de (overvloedige) regenval.

Je hebt het begrip weersverwachting en afgelopen week las ik in De Volkskrant over ‘wolfsverwachting’. Deze term gesmeed door Tijs Goldschmidt vangt het gevoel dat je hebt als je door een bos loopt en je uitkijkt naar de ontmoeting met een wolf. Of wat breder als het niet om een specifiek beest gaat: ‘wildverwachting’. Ik heb nu ’tulpverwachting’: een gezonde opwinding telkens als je door de tuin loopt. Zijn ze open? Tulipa ‘Shogun’ al wel, de rest staat op springen.