Gelukkig gaan er ook dingen wél goed in de voortuin. Of beter: ondanks het uitblijven van regen gaat bijna alles goed. De tulpen bijvoorbeeld.
In 2020 veroorloofde ik mijzelf een paar bollen Tulipa sprengeri. Ze passen zo mooi in het kleurenpalet van de voortuin. Maar omdat ze zeldzaam zijn (in het wild waarschijnlijk zelfs uitgestorven) en zich niet al te gemakkelijk laten vermeerderen zijn de bollen erg kostbaar. Dus hield ik mij in. Vorig voorjaar déden ze het! En wat heerlijk om te zien dat ze de vreselijk natte winter hier hebben overleefd en weer in bloei staan. Lang leve de verhoogde border, want ik denk dat dat hun redding is. Ik heb zelfs het idee dat het er meer zijn dan vorig jaar.
Leuk overigens om op de website van De Hessenhof te lezen dat Henny, die daar elke donderdag de verkoop doet, een zwak heeft voor de schone. Ik heb op mijn beurt een zwak voor Henny: als het even kan ga ik op die dag naar de kwekerij: hij weet alles van het hele assortiment en veel meer en deelt die kennis ruimhartig en met ongelofelijk veel enthousiasme. Ik ben fan.
. 