We hopen voorjaar 2022 de grote borders achter het huis in te planten. Met Carrie Preston hebben we na lang wikken en wegen afgelopen week het beplatingsplan voltooid. Het thema van deze borders is ‘Zeevonk’. Veel ‘schuimige’ planten met tussen het wit oplichtende plekken blauw. Een van de basisplanten wordt Sporobolus. Omdat dit gras langzaam groeit én omdat het zeker deel uit zou maken de beplanting, heb ik in het voorjaar van 2021 200 hele kleine planten gekocht en die vast op rijen uitgezet. Ze doen het goed!

Afgelopen zomer hebben we al genoten van de koriandergeur. Ja, daar moet je van houden en dat doen wij gelukkig. De verkleuring in de herfst is heel mooi. Nu afwachten of (en zo ja: hoe) zij de natte winter doorkomen. Ze staan op het best gedraineerde stuk van onze tuin, maar wie onze tuin een beetje kent weet dat dat een understatement is.

Een waterig zonnetje vandaag en af en toe een bui. Aan het eind van de middag een rondje door tuin gemaakt. Daarna tot het donker werd op de knieën om bollen te planten. Hier en daar smeult nog wat kleur tussen afgevallen bladeren, verdorde stengels en kale takken. Als de laatste flakkering van een uitdovend vuur. Ik heb nog niet alle kwetsbare planten naar de kas verhuisd, zolang het niet vriest houd ik ze buiten.

Een bleek zonnetje lokte mij aan het eind van de middag naar buiten. Niet voor niets – wat een mooi licht op de varens. In het voorbijgaan viel mijn oog op dit cyclaampje, dat dapper doorbloeit! Dit mooie exemplaar kocht ik afgelopen oktober bij Klaas Haak, ik ben er blij mee.

Na de koude nachten van begin deze week zijn de laatste éénjarigen helemaal ingekakt, maar Crocus pulchellus ‘Zephyr’ komt nu pas op stoom. Subtiele, bijna broze bloemen ontvouwen zich in de vroege ochtendzon. Kijk, dat vind ik nou leuk, proberen het jaar rond wat in bloei te hebben, hoe bescheiden ook. Volgens de bollenverkoper is het een verwilderingsbol, van mij mogen het er snel meer worden.

Een deel van de voortuin heb ik inmiddels opgeruimd. Slappe hap eruit, zodat de sterke wintersilhouetten van bijvoorbeeld Filipendula en Panicum beter uitkomen en er weer ritme zichtbaar is in de beplanting. En er komt ruimte om bollen bij te planten (‘Yes!). Opeens is het ook een beetje lente: er piept een bloeiende Geum uit boven het gevallen blad van de Magnolia.

Afgelopen woensdag met Carrie Preston onze voortuin de najaarsbeurt gegeven. De Sanguisorba tenuifolia ‘Alba’ was wel erg hoog geworden (sommige planten waren meer dan 3m!). We hebben ze eruit gehaald en gebruiken ze in de achtertuin. Daarmee komt de schoonheid van de andere planten in de voortuin beter tot zijn recht. Geen afscheid dus, maar gewoon een betere plek zoeken!

Opstaan, een rondje door de tuin en dan valt je oog hierop. Goed begin van de dag!

Waarom ik denk dat Papaver een van de beste allround tuinplanten is. Het hele jaar mooi. De knop, de bloei en vervolgens de zaaddozen. Eerst groen en vol, nu verdroogd en leeg. En volgend voorjaar begint alles weer opnieuw.