Nadat Carrie en Tess met Puk weer vertrokken waren, stortten wij ons zondag op de tuin om onze nieuwe aanwinsten te planten. Heerlijk om een begin te maken met de Cakewalk .. Matthé is helemaal in zijn nopjes. Hij vindt dat hij lang genoeg (5 maanden) tegen een kale bedoening heeft aangekeken. In het najaar gaan we echt los met struiken, andere vaste planten en bollen. De plannen daarvoor hebben dit weekend vorm gekregen. De inspiratie voor dit stuk tuin komt van onze hond Wicca die dit voorjaar overleden is. Zij lag op warme dagen (en daarvan hebben we er heel wat gehad vorige zomer!) graag lekker koel, helemaal achterin de tuin in de schaduw van de bomen. De beplanting krijgt ter herinnering aan onze fantastisch hond, die dit voorjaar overleed, een toets blond/abrikoos, de kleur van haar vacht. Verder veel geel, rood en wit. De meeste kleur zit in het voorjaar, verderop in het seizoen mooie bladcombinaties en rust. Ik denk dat het prachtig gaat worden.

Op een van de braakliggende stukken hebben we een mengsel van akkerbloemen ingezaaid van Cruydt-Hoeck Wildeplantenzaden. Zolang het niet regende, gebeurde er weinig, behalve dan dat de tortels er een beetje in rondscharrelden. Nu er de afgelopen weken neerslag is gevallen zit de groei er goed in. Wat een bloemen, heerlijk!

We laten het gras hoog opschieten om onze bollen de gelegenheid te bieden zich uit te zaaien en ook om een gevarieerde weidevegetatie ontwikkelen. Als echte pioniers hebben de margrieten hun kans gegrepen dit voorjaar. Nu tooien ze de achtertuin met hun eenvoudige, witte bloemen die ook ’s avonds in de schemering nog oplichten.

Het is te warm en te droog, maar wat is voortuin mooi in het vroege morgenlicht.

Hard werken hoor, deze tijd voor onze Goudbekkies. Pa en ma zien er allebei nogal afgepeigerd uit. Jongen voeren en dan ook nog uit de bek zien te blijven van alle katten die de buurt onveilig maken. Maar hoe moe ook, hij blijft prachtig zingen, elke morgen, elke avond.

Het lijkt wel of de tijd elk jaar sneller gaat. Vandaag alweer de langste dag. Wat zijn de klaprozen mooi in de avond.

We willen met onze tuin graag aansluiten bij de stinzentraditie hier in het Noorden. Tegelijkertijd willen we geen replica of restauratie van hoe het vroeger was, maar een hedendaagse interpretatie. De tuin zoals die in de tijd van Gerrit Vlaskamp was, is er immers niet meer .. Afgelopen najaar plantten we om te beginnen zo’n 250 Kievitsbloemen (Frittelaria meleagris). Dit voorjaar bloeiden ze uitbundig en nu sieren hun drumstokjes het ongemaaide gras in onze ‘kuil’. Ik stel me voor dat dat elk zaadje een nieuwe plant wordt .. dat belooft wat voor de komende jaren!

Een jaar geleden trok ik met een hartstikke leuk groep mensen door Kirgizië, onder leiding van Brian Kabbes en Meerim Kabbes. Wat hebben we toen veel prachtige planten in hun natuurlijke habitat kunnen ontdekken en bewonderen! Ik nam zaad mee naar huis van een akelei en hoera, het is gekiemd. Ik ben benieuwd hoe deze planten gaan uitgroeien. Ze krijgen een plekje in onze tuin en zullen mij voortaan herinneren aan deze mooie reis.

Onlangs spotte ik een tortelnest met twee eitjes onder de dakgoot, tussen de regenpijp en ons balkon. Een prima plek en één ei werd succesvol uitgebroed. Nog even en hij/zij vliegt uit!

Dit weekend weer hard gewerkt in de tuin Gelukkig kregen we hulp!