Avondlicht

Ooohhh, wat is dit mooi!
Aesculus parviflora in het avondlicht. De lelies op de achtergrond zorgen voor een perfect contrast. Op de voorgrond Anthurium ‘Ravenswing’, Sanguisorba ‘Red Thunder’ en Cimicifuga japonica Chejudo. De bescheiden bloemen van Anemone blanda ‘White Splendour’ lichten de boel lekker op.

En dan te bedenken dat we dit pas een jaar geleden geplant hebben!

Nesteldrang

In maart plantten we 200 (!) ienieminie Sporobulus plantjes. Dit ter voorbereiding op de grote border die dit najaar of volgend voorjaar verder wordt ingeplant. De klaprozen ertussen gaan net als altijd gewoon hun gang. Spreeuwen scharrelen hun nestmateriaal bij elkaar.

Jamin

De ril is nu helemaal een explosie van kleur. Ik voel me weer 8 jaar, elke vrijdagavond ging ik samen met mijn vader naar de banketbakker voor gebak en daarna nog even naar Jamin om koeken te kopen. Lonkende bakken met snoepgoed waar ik ook keek.

Nog even, dan is de kleur voorbij en keert de rust weer. De rest van het seizoen overheersen hier de mooie bladcontrasten.

Plukken

De tuin wordt ‘voller’, hoe heerlijk is dat? Vergeleken met vorig jaar is er zoveel meer kleur. Dan valt het ook niet op als ik eens flink wat pluk om de lente naar binnen te halen.

Verliefd

Kun je verliefd worden op een border? Ik vrees van wel .. We zitten aan het eind van de middag prinsheerlijk in ons prieeltje en genieten van dit gouden randje aan de tuin.

Rood!

Feest in de voortuin! Tulipa stapfii bloeit uitbundig. Hij doet precies wat Carrie Preston en ik wilden bereiken. Knallen en de bruinrode tinten van uitlopende planten als Filipendula, boompioen en rode vlier met elkaar verbinden en oppeppen.

De Woestijntulp houdt van een zonnige en droge standplaats. Even dacht ik: ‘Eh, dan moet ik daar niet aan beginnen.’ Maar in de verhoogde borders in de voortuin houden ze droge voeten en ze kunnen lekker ‘bakken’ in de volle zon. Ik hoop dat die omstandigheden ervoor zorgen dat ze een blijvertje worden.

De meneer op de foto die zo tevreden kijkt, is Otto Stapf. Ik zou ook zo kijken als er zo’n mooie tulp naar mij werd vernoemd. De Oostenrijker was in zijn tijd (rond de vorige eeuwwisseling) een vermaard botanicus die lange tijd werkzaam is geweest voor de botanische tuin in Kew.

Winterweer

Fritillaria imperialis, een mix van ‘Bach’, ‘Sunset’ en Aurora’

Inderdaad: ‘April doet wat ‘ie wil’. Tussen de sneeuwstormen door schijnt toch regelmatig de zon. NĆ©t lang genoeg voor een rondje door de tuin. Carrie Preston, het wordt elke mooier hier en vrijwel alles wat we vorig najaar hebben geplant, loopt uit. Super!

Verstekeling (2)

En over verstekelingen gesproken: ook deze Primula kan ik niet thuisbrengen. Zou net als de andere Primula elatior zachtgeel moeten zijn. Iemand een idee wat de naam is van deze kleurrijke ‘Eersteling’? Ook deze mag blijven overigens, we vinden wel een mooi plekje.