Pfoe, wat een geweldig weekend was dit! Gisteren voor het eerst Open Tuin. Zo’n 50 geïnteresseerde tuinliefhebbers vonden de weg naar onze nieuwestinzentuin-in-ontwikkeling. Van heel dichtbij (de buren!) tot (veel) verder weg, bijvoorbeeld Rotterdam. Heerlijk om oude bekenden terug te zien en nieuwe mensen te ontmoeten. Dank aan iedereen die is geweest, het smaakt naar meer (en dan wel met koffie en wat lekkers, daar waren we deze keer nog niet aan toe).

Nog helemaal ‘vol’ van een drukke dag, gingen we full speed ahead de zaterdagavond en de zondag in met Carrie Preston (Studio Toop) en Tess Krüs om eerst te brainstormen over de nadere invulling van de achtertuin en vervolgens concrete plannen uit te werken. Hartstikke inspirerend en o, wat hebben we er in zin om verder aan de slag te gaan!

Zaterdag 19 juni Open tuin van 10.00-17.00 uur.
De lelies in de voortuin zijn nu op hun mooist!

Eva (4) kwam met haar moeder Marieke een paar nachtjes logeren. Wat een geweldige tuinhulp was Eva: ze heeft alle potten water gegeven. Een flink werk, want het was warm en de planten hadden dorst. Samen bloemen plukken – vooral de roze! — was heel gezellig. En het werd een prachtig boeket. Dat werd nog afgemaakt met een verzameling mooie stenen in een glas met water, zodat ze mooi gingen glimmen.

Bijna midzomer en de voortuin is op stoom. Van de planten die we vorig jaar april gezet hebben, blijft alleen Phlox Düsterlohe grotendeels weg. Alle andere planten groeien als kool!

Ik ben helemaal wég van de voortuin! Een zee van bloemen met in de strook langs de straat en in de bakken onder de ramen Hesperis Matronalis (Damastbloem) in de hoofdrol. Die kleur! Die geur! Als ik ’s avonds laat nog even een ommetje loop met Tinka ruikt het heerlijk. Verrukkelijk. Carrie Preston, wat een fantastische keus is dit geweest!

We wonen aan een best wel drukke straat in het hart van het dorp, tegenover de kerk, in een – al zeg ik zelf – beeldbepalend huis (de voormalige pastorie). Dat huis verdient gewoon een prachtige tuin. Vorig jaar zijn we bewust de tuinaanleg begonnen met de voortuin. Qua volgorde niet altijd handig, maar we willen dat niet alleen wij van deze prachtige plek kunnen genieten, maar ook passanten. Wat is het dan leuk om te merken dat het wérkt! Dorpsgenoten spreken ons aan en er stopt ook regelmatig een auto of camper om toch even wat beter te kijken. Onze passie voor tuinieren zo te kunnen delen, is extra genieten.

Als ook de achtertuin wat verder op orde is (en daaraan wordt hard gewerkt), gaat de hele tuin open voor bezoek. En zijn we ook van plan buiten koffie, thee en (lunch)hapjes te serveren. Maar zo ver is het nog niet.

Voor wie al graag eens wil zien waarmee we bezig zijn en niet terugschrikt van een tuin die deels nog (letterlijk) een puinhoop is: we zijn tijdens het landelijke Open Tuinen weekend van Groei & Bloei open op ZATERDAG 19 JUNI van 10.00-17.00 uur. Toegang gratis.

Afgelopen najaar deed ik mijzelf een handvol Tulipa sprengeri cadeau. In tegenstelling tot alle andere bollen die bij honderden of liefst zelfs duizenden de grond in gingen, waren dit er maar een paar. Ze zijn zeldzaam (in het wild misschien zelfs wel uitgestorven) en daarom schreeuwend duur. Sommige kwekers verkopen ze per stuk! Normaal gesproken denk ik dan: ‘Laat maar, mij te exclusief.’ Maar dit keer kon ik de verleiding niet weerstaan. Als allerlaatste tulp zijn ze nu in bloei: juni! Dat maakt dat ze een beetje verloren dreigen te gaan in het geweld van de Geums. Als het goed is verwilderen ze en kunnen ze het over een paar jaar tegen de rest van de beplanting opnemen. Beeldschoon toch?

Ik was een beetje beducht dat na de kleurenexplosie van de tulpen het feest in ril over zou zijn. Dat valt mee: terwijl de tulpen gracieus hun blad laten vallen, dansen Primula bulleesiana en beesiana boven het groen. The party’s not over yet’.

Wat een grote weersverschillen vandaag. Ik lees berichten over tuinen die onder water staan, niet ver hier vandaan. Wij hadden in de ochtend een paar stevige buien, maar verder was het groeizaam weer met zelfs wat zon! De bloei van het fluitenkruid is jammer genoeg al weer bijna voorbij. De maairobot ging in 2020 de deur uit. Wat een verschil: we hebben al veel meer wilde bloemen.

Paeonia delavayi. Vorig jaar een plant meegekregen van Pieter (Kwekerij Pieter’s Planten). Gelukkig geweldig goed aangeslagen ondanks het droge voorjaar en de bloedhete zomer. Na een koude winter en een nat voorjaar loopt hij prachtig uit en zit helemaal vol met knoppen. De eerste bloemen zijn open en de hommels weten ze meteen te vinden. Zo mooi.