NOG MEER TULPEN

Dacht ik dat de meeste tulpen wel voorbij waren, steken er toch nog wat beauties de kop op: Tulipa batalinii ‘Bright Gem’ en ‘Bronze Charm’. De mooiste meisjes maken pas hun entree op de dansvloer als ze zeker weten dat iedereen ze ziet. Subtiele zeepkleurtjes verzachten het diepe steenrood van de verwelkende Tulipa whittallii. En wat combineren ze mooi met Primula ‘Sunset Shades’ – die laatste blijven lekker doorbloeien!

MOOI ROOD

Ik val in herhaling, elk jaar zo rond half mei: Paeonia delavayi komt in bloei. Een paar terug was ik bij Kwekerij Pieter’s Planten om schaduwplanten uit te zoeken. In een hoek van de tuin stond een enorme Paeonia delavayi. Een favoriet van mij maar zó moeilijk te krijgen. ‘Nou, daar kan ik wel wat aan doen’, zei Pieter. Hij stak meteen de spa erin (ik riep nog: ‘Ooohhh!’) en hop, daar ging een stuk met mij mee naar huis. Afgelopen najaar heeft hij eindelijk zijn definitieve plek gekregen en dat doet hem goed. De plant loopt aan alle kanten prachtig uit en heeft heel veel bloemen. Pieter, nogmaals: duizendvoudig dank!

COMBINEREN

Wat zijn Primula’s toch dankbare planten! Niet alleen de felle kleuren, ook de meer subtielere soorten combineren zo gemakkelijk met andere mooie planten. En er loopt meer schoons uit in de ril: op de laatste foto saxifraga en hachonecloa, met een onverwachte dicentra ertussen. Geen idee hoe ik aan die laatste kom.

PINKSTERBLOEMEN

Maai mei niet! Sinds we hier wonen wordt er later en minder gemaaid. En nu: na drie jaar staat het hier vol met Pinksterbloemen! Feest!

KOPPEN

Schuim op de koppen van de golven in de zeevonk-border: witte muscari en wit Engels gras zijn in bloei, evenals de euphorbia. En: Paeonia delavayi loopt uit!

MAGNOLIA

Afgelopen donderdag: winters weer: nat, guur, koud … nog voor zij goed en wel in bloei is, laat de Magnolia haar bloemblaadjes al weer vallen. De tulpen houden het vuurtje in de voortuin gelukkig aan. En: aan het eind van de middag zelfs weer even een zonnetje!

DROMEN KOMEN UIT

‘Zo heb ik het geweten in mijn dromen,
en daarom zal die tuin er zijn, eens, later –
want dromen zijn op slapend levenswater
rimpeling van een golving die gaat komen.’

(A. Roland Holst, Vergankelijkheid IV)