Elke dag een beetje meer blauw! En oh, wat zijn ze mooi. We hebben zes soorten Iris germanica geplant in de zeevlam/vonk-borders. Steeds weer een verrassing als de bloemen er open gaan.

Euphorbia en uitgebloeide tulpjes.

Hesperis matronalis (Damastbloem) is zich lekker aan het vermeerderen in de voortuin. Hesperis is een tweejarige, dus het is in deze nieuwe border nog even zoeken naar een evenwicht met elk jaar bloeiende planten. Mijn ervaring is dat dat vanzelf goed komt, rustig afwachten en hier en daar de natuur een beetje helpen, bijvoorbeeld door dit jaar een bloemstengel weg te knippen van een plant: dan bloeit hij volgend jaar. Alleen al om de geur moet je deze plant bij je entree zetten: vooral ’s avonds laat als ik nog een rondje maak met de hond is het parfum niet te missen, verrukkelijk!

De schaduwtuin gedijt bij dit koele voorjaar. De meidoorns bloeien nu al weken, de varens ontrollen hun blad en de Corydalis (dit is ‘Tory MP’) vlindert overal tussendoor met zijn blauwe bloemen. De epimediums hebben een opvallend lang seizoen. Sommige die al uitgebloeid leken, maken nieuwe bloemstengels!

De eerste irissen in bloei! Iris germanica ‘Sky Search’ (lichtblauw met witte baard) en ‘Superstition’ (bijna zwart met een paarse gloed). Allebei geurend! Dank aan Kwekerij Joosten voor de geweldige kwaliteit plantmateriaal afgelopen najaar.

Aquilegia ‘Black Barlow’ zaait zich geweldig uit en staat nu overal in de voortuin in bloei.

Tulipa sprengeri in de voortuin. Leuk dat deze tulpjes jaar op jaar terugkomen. Altijd nét wat later in het jaar dan ik ze verwacht. Als ik begin te denken: ‘Wat jammer, ze hebben deze natte winter niet overleefd’, steken ze hun rode kop boven het maaiveld. Ook nu weer. En wat zijn ze mooi. Ik las dat ze in het wild zijn uitgestorven (wij mensen hebben ze te gretig ‘geoogst’ in hun natuurlijk habitat, Turkije). Helaas, helaas, want dat moet een geweldig gezicht (geweest) zijn, groepen van deze knaller langs de hellingen van de bergen daar.

Fatsia japonica, nu drie jaar in onze stobbentuin. Komen de winter goed door en zijn lekker aan de groei.

Yes, ook de laatste twee naamloze boompioenen zijn in bloei. In 2020 in de aanbieding bij de Welkoop. Naamloos, met een bordje ‘Geel’ erbij. Dat kan van alles zijn. Maar wat pakt dat verrassend mooi uit! Heel zachtcitroengele bloemen. Het blad heeft een zweempje chocolade, dat combineert prachtig. Zuinig op zijn dus.

De borders in de achtertuin zijn geïnspireerd op het thema ‘zeevonk’.

Zeevonk is een heel kleine algensoort. De diertjes zijn nog geen halve milimeter groot en zien eruit als een doorzichtig ballonnetje met een staart aan de achterkant. Zeevonk zit vooral in de zee bij warm en windstil weer. Bij ruw weer gaan de diertjes dieper de zee in. Als een groepje zeevonk heftig heen en weer wordt bewogen, bijvoorbeeld door er doorheen te lopen of te bewegen met je arm, ontstaat een chemische reactie. De diertjes stralen dan blauw licht uit.

Dat beeld hadden Carrie Preston en ik voor ogen bij het uitwerken van de beplanting. De borders zijn aangeplant in oktober 2022 en beleven nu hun eerste lente. Spannend hoe dat uitpakt. Ik ben er heel blij mee tot nu toe! Na een vroege start met Iris reticulata en vroege tulpjes, kleurt nu Camassia leichtlinii de tuin. De witte Camassia (Camassia leichtlinii ‘Alba’) heb ik een maand na de blauwe geplant en is nog niet in bloei. Er bloeien nu ook twee soorten akelei. We hebben ‘Black Barlow’ en ‘Silver Queen’ gekocht, maar deze eerste is duidelijk een andere, enkelbloemige blauwe soort. Dat gebeurt soms en ik vind het in dit geval niet storend . Ik ga wat ‘Black Barlow’ zaaien en die zet er ik er dan gewoon tussen.